Zwaar bevochten overwinning brengt Tongelre 3 terug op de derde plaats

Thuisclub EMK 7 is al bezig met de warming-up, terwijl de gasten nog
binnen komen druppelen. EMK zit zich al te verlekkeren als ze constateren dat
wij een veel hogere gemiddelde leeftijd ten toon spreiden. De gasten zijn dit
echter al gewend en deinzen niet meer terug voor jongere teams.
Organisatorisch is het voor de aftrap al een chaos: de wedstrijd
begint 10 minuten later omdat het voor niemand duidelijk is op welk veld we
spelen. De scheidsrechter heeft wel zijn fluitje bij zich, maar geen
grensrechtervlaggen en geen muntje voor de toss. Hij heeft ook geen enkel idee hoe
dit opgelost moet worden, maar gelukkig zorgt onze Vincent voor de oplossing:
fluitje opgooien en welke kant die op wijst mag kiezen. Kan dit ook niet bij
het betaald voetbal worden geïntroduceerd?? Vervolgens moeten de hoekvlaggen
nog geplaatst worden en de doelnetten los gemaakt want die waren omhoog
gebonden. Kortom, een slechte beurt van EMK. Het is nu alleen nog maar de vraag
of dit bewust gebeurt om ons uit het ritme te halen, En dat, terwijl de
wedstrijd nog moet beginnen.
We komen met 1-0 achter door een onnodige corner, die strak in de
kruising wordt gekopt, zonder kans voor de keeper. Tongelre krijgt wat kleine
kansen en een grote voor Rob. Maar om de snelheid van Jay eruit te halen, wordt
hij door EMK regelmatig hard aangepakt . En dat mag allemaal van de scheids. Er
worden de hele wedstrijd behoorlijk wat tikken uitgedeeld door EMK. Maar dat
neemt niet weg dat we in de tweede helft verdiend op 1-1 komen. Trines zorgt
voor een primeur(?) door met zijn RECHTERBEEN flink uit te halen in de
linkeronderhoek. Dan verstuurt Thijs een lange strakke bal, die een assist
blijkt te worden, omdat Rob alleen op de keeper afstormt en beheerst de 1-2
binnen schiet.
De scheidsrechter houdt het niet strak in de hand, laat teveel
doorgaan en fluit warrig. Dat leidt tot irritaties, die door Erik worden
omgezet in een gele kaart. Hierdoor spelen we de laatste 10 minuten met 10 man.
We staan nu flink onder druk, maar vooral MK (onze Sangaré) zat er op het
middenveld steeds goed tussen.
En met vreugde halen we de eindstreep en kunnen er weer 3 punten
worden bijgeschreven! Voetballend is het niet allemaal even mooi, maar
uiteindelijk betaalt hard werken zich toch uit. Nog iets meer de mond dicht
houden tegen de scheids, hoe slecht deze ook is en dan blijven we lekker
meedraaien. Nu even een weekje welverdiende rust (behalve op het trainingsveld)
en dan volgt de kraker tegen de nummer twee, Nieuw Woensel 12.


Voor bijna 700 toeschouwers op het veld van UNA maakten DOSKO’32
en Tongelre er een spannende pot van. De eerste helft was gelijk opgaand met
een reuzekans voor open doel van Tongelre halverwege. Het waren echter de
rood-gelen die op slag van rust op voorsprong kwamen. Het doelpunt was door de
neutrale assistent-scheidsrechter afgevlagd wegens buitenspel maar na overleg
met de leidsman toch goedgekeurd.
De tweede helft kwam Tongelre tien minuten voor tijd op
gelijke hoogte via Dawid Kroll, 1-1 na 90 minuten dus werd er verlengd. Daarin
besliste een ongelukkige bal in eigen doel de wedstrijd.


Na een magistrale eindsprint met 12 uit 4, is het de gastheren
toch nog gelukt om op de laatste speeldag plek 5 te veroveren. Vier teams hebben
het hele seizoen om de titel gestreden, dus zijn we de best of the rest. Wel
met 14 punten achter de nummer 4.
Braakhuizen is de laatste tegenstander vandaag. Het team dat in
hun thuiswedstrijd nog met 6-4 te sterk was, begint wderom uitstekend. En al na
5 minuten staat het 0-1 omdat Tongelre totaal niet in de wedstrijd zit. De
mannen uit Geldrop voetballen gemakkelijk en zijn in de eerste helft gewoon
beter. Maar zoals wel vaker de laatste weken, weet Tongelre de rug te rechten.
Eerst de 1-1 via Ömer, ontstaan door een overtreding op Thijs waarbij
de voordeelregel goed wordt toegepast. Even daarna dezelfde 2 personen voor de
2-1. Thijs geeft de voorzet en Ömer scoort. Braakhuizen raakt in de war, waardoor
nog wat enorme kansen niet worden afgemaakt door de thuisclub.
In de tweede helft gaat Tongelre door op de ingeslagen weg en dat
leidt al snel tot de 3‑1 door Pachito ingeschoten. Sven is ondertussen op stoom
gekomen en niemand van Braakhuizen weet hier raad mee. Na een corner van Niels
weet Imdat ook nog te scoren zodat een comfortabele 4-1 op het
(onzichtbare)scorebord verschijnt. Wederom een portie wilskracht vandaag, wat
onderhand het handelsmerk is geworden van dit Collectief.
Zonder wisselspelers want niemand is meer of minder. De helft van
de wedstrijden wordt gewonnen, 10 verloren en 1 gelijkspel. En het negatieve
doelsaldo van 47-49 mag nauwelijks een naam hebben. Normaal gesproken wordt op
het einde van een seizoen een analyse van alle spelers gemaakt, maar iedereen
was zo constant in hun vakgebieden dat de termen verenigd, verbonden, gemeenschappelijk,
eensgezind en gezamenlijk, voor honderd procent de lading dekken. Er mag dan
ook met optimisme uitgekeken worden naar het volgende seizoen.
Een vijfde plaats zet ons ook meteen in een rijtje met AZ,
Freiburg, Aston Villa, Lazio en Villarreal. Wie had dat vantevoren kunnen
bedenken.
Iedereen fijne voetballoze maanden toegewenst!



