Tongelre 5 smaakt het onverdiende, maar fel bestreden zoet van de overwinning

Zonder coach Robert, maar met Theo en Hans als vaste assistenten,
zijn de gasten erin geslaagd om van Nuenen de 3 punten te ontfutselen.
Dit ziet er lange tijd niet naar uit omdat Tongelre vanaf de
aftrap zwaar onder druk komt te staan. Onrust in de verdediging en Nuenen
blijft maar aandringen. De meest gehoorde uitdrukking langs de lijn is dan ook:
"papa (Rob) heeft de bal". Na een half uur heeft Tongelre nog geen
kans gehad. Er ontstaat irritatie over en weer; logisch, omdat beide teams de
competitie slecht zijn begonnen. Vlak voor rust valt dan ook de verdiende
voorsprong voor de gastheren: 1‑0. Toch heeft Het Collectief een
snel antwoord paraat via Jules, na een pass van ?. Deze gelijkmaker is tevens
de eerste kans voor Tongelre in de wedstrijd: 1‑1.
In de kleedkamer wordt opgelucht adem gehaald want als het 4-1
voor Nuenen was geweest, had ook niemand daarin iets te zeggen gehad.
Theo jut vervolgens met veel en sterk vlagvertoon, het team nog
eens op, maar helaas heeft dit weinig effect. Er ontstaat een regen van kansen
voor Nuenen en slechts met hangen en wurgen blijven de gasten overeind. Wel is
bewonderingswaardig hoe Tongelre blijft strijden en standvastig probeert
om dit dure gelijkspel over de meet te trekken. Nuenen blijft aanvallen, maar
langzaam groeit er moedeloosheid bij de gastheren. Deze wedstrijd hadden ze
allang in het slot moeten gooien. En dan....valt zowaar de 1‑2!! Na een
assist van Ömer schiet Sven vlekkeloos binnen. Hoe is dit mogelijk, hoor
je in 2 dug-outs klinken.
Het is mogelijk omdat het voetbal is. Omdat de bal niet vierkant
is. Omdat een afstraffing voorkomen is. Omdat deze overwinning een keerpunt kan
zijn voor de rest van het seizoen. Goed gedaan mannen!







