RKVV Tongelre op drempel van eeuw-feest

Voor bijna 700 toeschouwers op het veld van UNA maakten DOSKO’32 en Tongelre er een spannende pot van. De eerste helft was gelijk opgaand met een reuzekans voor open doel van Tongelre halverwege. Het waren echter de rood-gelen die op slag van rust op voorsprong kwamen. Het doelpunt was door de neutrale assistent-scheidsrechter afgevlagd wegens buitenspel maar na overleg met de leidsman toch goedgekeurd.

De tweede helft kwam Tongelre tien minuten voor tijd op gelijke hoogte via Dawid Kroll, 1-1 na 90 minuten dus werd er verlengd. Daarin besliste een ongelukkige bal in eigen doel de wedstrijd.

Er zijn teams die kampioen worden.
En er zijn teams waar je kampioen van het voetbalhart wordt.
JO13-2 is zo’n team.

Misschien spelen ze in de laagste klasse. Misschien zijn het niet de beste voetballers. Maar vraag iedereen die ze kent: ze zijn zonder twijfel het gezelligste team van de club .
Ze zijn een team dat lacht, leert, valt en weer opstaat.
Een team dat de bal niet alleen ziet als een object om mee te winnen, maar als iets levends — iets wat hen samenbrengt, als kinderen, als voetballers, als mensen.

En steeds weer: tik tik tik tik...
De stuiterende bal.
Over het asfalt, in de kleedkamer, op het veld.
Altijd die bal. Altijd dat geluid. De hartslag van JO13-2.

Ze zijn een bont gezelschap. Jongens én meisjes.
Van over de hele wereld.
Snelle dribbelaars, sterke verdedigers, slimme middenvelders en dappere keepers.
Ze leerden samen wat voetbal is. Niet uit boekjes, maar op het veld.
Niet voor de uitslag, maar voor het spel.

En wat waren ze leergierig.
Als er een speler voor het taktiekbord stond, stonden de anderen eromheen als onderzoekers in een laboratorium.
Magneetjes schuiven, vragen stellen, handjes omhoog.
“Staat het zo goed, coach?”
Wat wil je nog meer als trainer?

En weer die tik tik tik — de stuiterende bal op de achtergrond.
Altijd in beweging.
Altijd zin in het spel.
Altijd een reden om te lachen.

Het seizoen begon moeilijk. Veel verloren.
Maar elke week leerden ze meer.
Het systeem begon te leven, de contouren verschenen.
En toen kwamen de zeges. Mooie zeges. Grote zeges.
Tot op het laatst…
De kampioenswedstrijd. Gelijkspel. Tweede plek.

Was er teleurstelling? Ja.
Maar wat overheerste was trots.
Trots op de weg die ze hadden afgelegd.
Trots op het spel dat ze samen speelden.
Trots op de ouders langs de lijn, die zagen hoe hun kinderen iets groots neerzetten.
Niet met bekers, maar met lef.
Niet met ego, maar met plezier.
Niet voor zichzelf, maar als team.

En daar rolt hij weer...
de stuiterende bal.

Die bal, die nooit stil ligt.
Die magnetisch aantrekt.
Die het hele seizoen het veld liet trillen.
Die het ritme gaf aan een team dat met hoofd, hart én voeten voetbalde.

JO13-2 heeft iets bijzonders neergezet.
Ze leerden niet alleen voetballen, maar groeiden in wie ze zijn.
Ze leerden elkaar, zichzelf én het spel kennen.
Ze wonnen veel meer dan wedstrijden.

En dat, dat is misschien wel het mooiste kampioenschap dat je kunt halen.

Na een magistrale eindsprint met 12 uit 4, is het de gastheren toch nog gelukt om op de laatste speeldag plek 5 te veroveren. Vier teams hebben het hele seizoen om de titel gestreden, dus zijn we de best of the rest. Wel met 14 punten achter de nummer 4.

Braakhuizen is de laatste tegenstander vandaag. Het team dat in hun thuiswedstrijd nog met 6-4 te sterk was, begint wderom uitstekend. En al na 5 minuten staat het 0-1 omdat Tongelre totaal niet in de wedstrijd zit. De mannen uit Geldrop voetballen gemakkelijk en zijn in de eerste helft gewoon beter. Maar zoals wel vaker de laatste weken, weet Tongelre de rug te rechten.

Eerst de 1-1 via Ömer, ontstaan door een overtreding op Thijs waarbij de voordeelregel goed wordt toegepast. Even daarna dezelfde 2 personen voor de 2-1. Thijs geeft de voorzet en Ömer scoort. Braakhuizen raakt in de war, waardoor nog wat enorme kansen niet worden afgemaakt door de thuisclub.

In de tweede helft gaat Tongelre door op de ingeslagen weg en dat leidt al snel tot de 3‑1 door Pachito ingeschoten. Sven is ondertussen op stoom gekomen en niemand van Braakhuizen weet hier raad mee. Na een corner van Niels weet Imdat ook nog te scoren zodat een comfortabele 4-1 op het (onzichtbare)scorebord verschijnt. Wederom een portie wilskracht vandaag, wat onderhand het handelsmerk is geworden van dit Collectief.

Zonder wisselspelers want niemand is meer of minder. De helft van de wedstrijden wordt gewonnen, 10 verloren en 1 gelijkspel. En het negatieve doelsaldo van 47-49 mag nauwelijks een naam hebben. Normaal gesproken wordt op het einde van een seizoen een analyse van alle spelers gemaakt, maar iedereen was zo constant in hun vakgebieden dat de termen verenigd, verbonden, gemeenschappelijk, eensgezind en gezamenlijk, voor honderd procent de lading dekken. Er mag dan ook met optimisme uitgekeken worden naar het volgende seizoen.

Een vijfde plaats zet ons ook meteen in een rijtje met AZ, Freiburg, Aston Villa, Lazio en Villarreal. Wie had dat vantevoren kunnen bedenken.

Iedereen fijne voetballoze maanden toegewenst!

Vier keer kwamen de bezoekers de hele wedstrijd voor ons doel en twee keer scoorden ze. Het zou een gemakkelijke wedstrijd moeten worden tegen de rode lantaarndrager, maar niets was minder waar. We speelden voornamelijk tegen onszelf. Voor de rust kwamen we via Gionel Paulo nog wel op voorsprong, maar direct daarna kwamen de bezoekers op gelijke hoogte.

Toen de gasten in de tweede helft een tweede doelpunt maakten leek een sensatie in de lucht te hangen, maar Youri Keij bezorgde ons in de slotfase een gelijkspel.

Door de ruime zege van de studenten op Tivoli lopen we nu het risico om uit te komen tegen DOSKO’32 i.p.v. BVV. Volgende week zien we tegen wie we mogen aantreden op 1 juni.

Het zou volgens velen een eenvoudige middag worden in Nederwetten, het team dat nog maar 1 wedstrijd wist te winnen in deze competitie. De gastheren beginnen enthousiast, maar al vrij snel komt Tongelre op 0-1 door een mooie pass van Trinus op Ömer. Een grote overwinning dient zich dan ook aan, maar even later is het alweer 1-1 door nonchalant verdedigen.

Na 10 minuten trapt Youri de 1-2 binnen en alles lijkt er nu op dat de gasten voor de verdere rest een makkelijke middag zouden hebben. Niets blijkt minder waar en bij de rust staat Nederwetten ineens met 3-2 voor. In de tweede helft regent het kansen en zonnestralen, waarbij Tongelre het vizier niet op scherp weet te zetten. De gasten zijn nerveus, terwijl de thuisclub het spel simpel speelt en tussendoor ook een flinke portie geluk met zich mee draagt. Tongelre blijft zwaar aandringen en 5 minuten voor tijd zorgt dat voor een penalty die door Trinus perfect wordt ingeschoten. Maar ook een gelijkspel is voor de ambities van Tongelre niet genoeg. In de laatste minuut gebeurt dan ook het wondertje: Sven gaat er vandoor en zorgt voor de 3-4!

Meteen daarna is het afgelopen en is een grote opluchting voelbaar bij iedereen die Tongelre 5 een warm hart toe draagt. Een beetje sneu voor Nederwetten is het wel. Tijdens het persmoment vertelt de aanvoerder dat deze nederlaag precies past in hun hele seizoen. Echter, de sportiviteitsprijs komt hen wel toe. Over prijzen gesproken: Tongelre heeft 1 wedstrijd voor het einde plaats 5 al bereikt. Ook te danken aan SBC die hun laatste 2 wedstrijden hebben verloren. En als Heeze donderdag haar sportieve plicht uitvoert tegen Acht kan het bijna niet meer mis gaan. Daarom worden alle trainingen van aankomende donderdagavond dan ook afgelast om iedereen de gelegenheid te geven met gehuurde bussen naar Acht te vertrekken om daar Heeze aan te moedigen, om 20.15 uur.

Tongelre 5 zelf moet in de laatste wedstrijd gewoon winnen tegen Braakhuizen, het liefst met grote cijfers om de 5de plek zeker te stellen.

Fantastische overwinning vandaag, bereikt met een grote portie wilskracht, betekent negen punten uit de laatste drie wedstrijden.

Nog 1 te gaan....

Met grote droefenis moeten wij u mededelen dat onze oud-voorzitter en erelid, Piet Spijkerboer, afgelopen woensdag op 85‑jarige leeftijd is overleden.

Piet was tijdens zijn 65-jarig lidmaatschap, jarenlang actief als bestuurslid (o.a. voorzitter, secretaris) van SV Tongelre. In 2017 heeft Piet, vanwege zijn verdiensten voor de club, een Koninklijke onderscheiding mogen ontvangen en is daarbij benoemd tot ‘Lid in de Orde van Oranje-Nassau’.

Als voorzitter was hij jarenlang het gezicht van Tongelre en het aanspreekpunt voor andere verenigingen en de gemeente. Zo was hij een uitstekend gastheer op de zondagmiddagen bij wedstrijden van onze selectie en was hij een welkome gast bij andere verenigingen.

Ook na zijn afscheid als bestuurslid bleef hij, samen met zijn vrouw Loes, trouw de wedstrijden van ons vaandelteam bezoeken. Daarnaast bleef hij voor nieuwe bestuursleden een belangrijk aanspreekpunt en had hij vanuit zijn ruime bestuurlijke ervaring meestal wel een antwoord op de vragen en problemen waar nieuwe bestuursleden mee te maken kregen.

Ook heeft Piet, samen met zijn toenmalige medebestuursleden, de club overeind gehouden in zware tijden en, als één van zijn laatste kunstjes als voorzitter, heeft hij de overgang naar ons huidige sportpark in goede banen geleid. Hij heeft de onderhandelingen met de gemeente gevoerd en veel invloed gehad op de ontwikkeling van het nieuwe sportpark.

We zullen Piet gaan missen en wensen zijn vrouw, kinderen, kleinkinderen en overige familieleden en vrienden, heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.

PS: De uitvaart zal plaatsvinden op donderdag 8 mei, 12.30u, in uitvaartcentrum Rijtackers te Eindhoven. Er is een mogelijkheid tot afscheid nemen op woensdagavond 7 mei, van 19.15u tot 20.00u.

De play-off was al veiliggesteld voor Tongelre. Het is alleen de vraag of we dat als vierde of vijfde in de stand doen.

De eerste helft was voor de bezoekers die meerdere kansen creëerden. Het doelpunt viel echter uit een counter voor de gastheren. Romano van de Baar en Louange Kinsungila brachten de roodwitten op voorsprong voordat de thuisploeg voor een gelijke stand met de rust zorgde.

Nadat Romano zijn tweede doelpunt scoorde liep er zand in de machine van Tongelre. Eerst kon Patrick Kroll nog een strafschop stoppen, maar daarna lukte bijna niets meer. De thuisploeg kon vrij gemakkelijk de score ombuigen en hield daarmee de drie punten in eigen huis.

Volgende week tegen Sterksel wordt duidelijk welke plaats we innemen in de nacompetitie.