De speech van Tongelre 5
Dit was hem dan, de laatste
(thuis)wedstrijd van het seizoen. Dit seizoen gaat toch wel de
geschiedenisboeken in als het meest ondergewaardeerde seizoen ooit. Een record
aantal tegen doelpunten, een dieptepunt aan gescoorde doelpunten, het aantal
gewonnen wedstrijden was nihil en een keeper als topscorer. Van Bommel zou
zeggen “met dit punten aantal zou je normaal gesproken gewoon degraderen”. Het
mooiste van dit seizoen is dat wij en al onze supporters er wekelijks van
hebben genoten!
Om dit seizoen in perspectief te zetten nog even een
persoonlijk bedankje voor de spelers:
Tom:
De nummer 10, eeuwig talent en vedette tegelijk met een magistraal
linkerbeen. Als hij er is, stel je hem als eerste op. Is hij er niet dan pas
worden de punten binnen gesleept. Presteren door niet aanwezig te zijn, gefeliciteerd!
Rob:
Altijd klaar om iedereen op te peppen, of af te zeiken, want dat doet hij
het liefst. Van dronken keeper naar luie spits, van een imitatie Buffon naar
topscorer van Tongelre 5. Wat kan hij eigenlijk niet? Maar ook hier geldt,
veruit de meeste punten behaald zonder hem. Tot volgend jaar!
Theo:
Mr. Positivo, als een jong veulen galoppeert hij nog wekelijks over het
veld. Zelfs in dit dramatische seizoen wordt iedereen blij van zijn
aanwezigheid en coaching. “Mooie sliding”, “Nou wij weer”, “kom jongens,
schepje er boven op”, slechts enkele motiverende kreten uit het repertoire van
Theo.
Davy:
Iemand uit het team vatte hem ooit poëtisch samen met de volgende
legendarische woorden “als ik jou zie moet ik denken aan zuipen, kotsen en
schijten”. Hier laat ik het dan ook bij, bedankt voor je bijdrage dit seizoen.
Roy:
De beste rechtsback van de selectie, kenmerkend zijn de fenomenale diepte
passes over 3 meter, die volledig verwacht vaker fout dan goed gaan. Wanneer
stopt de subsidie voor Roy?
Marco K.
Manusje van alles, hij heeft iedere positie wel gehad in het veld. Op
elke positie haalde hij een constant treurig niveau. Maar niet dit seizoen als
centrale verdediger, een killer! Sergio Ramos kan hier nog wat van leren.
Eric:
Een vaste plek in de verdediging, sommige aanvallers doen het al in de
broek bij aankomst de meeste gingen zo voorbij aan onze dramaqueen. Een horrorblessure
maakte een abrupt einde aan het seizoen. Het belangrijkste is dat je weer
optijd fit bent om rond te stuiteren op rustgevende muziekevenementen.
Pierre:
Nooit gaat hij als rustgevende factor in de verdediging over het randje,
altijd correct….. Velen in dit team hebben er geen, een ruggengraat. Pierre
wel, waaraan hij dan ook een slepende blessure over heeft gehouden. Vlagger is hem
dan ook op het lijf geschreven, helaas denkt hij daarbij “ge kent munne rug
op”. Pierre, rondje!
Niels:
De motor op het middenveld met een schat aan overzicht en inzicht. Ook de
werklust van twee paarden. Een ander talent van deze jongen, speciaal bieren
tanken. Wat wij vaak al doorhebben aan zijn houterige techniek op de zondag
ochtend.
Marco T.:
Het seizoen begonnen met een zware blessure, op eigen kracht volledig
hersteld. Hij vreet de kilometers op, op de links half positie. Op maat
gemaakte voorzetten, precies op het hoofd van, ja van wie eigenlijk? Een spits
staat er vaak niet.
Vince:
Ooit de man van de goals, met een prachtige stift in de benen.
Krachtpatser op het middenveld of aanspeelpunt in de spits, hij gaat geen
uitdaging uit de weg. Ook was hij ooit vrachtwagenchauffeur. Nu niet meer, die
draaicirkel heeft hij echter wel behouden.
Ruud:
Hij kwam, hij nam de vlaggenstok over en bleef het hele seizoen
geblesseerd langs de zijlijn staan. Volgend jaar wel fris en scherp of is dat
alleen tijdens festivals?
Rick:
Ales er iemand in onze selectie het niveau van Arjen Robben heeft
aangetikt is het onze eigen Rick wel. Dan hebben we het wel over zijn
bijnaam, “de man van glas”, dit mag je
dan ook met trots toe eigenen. Pak een biertje daar wordt je groot en sterk
van, geniet van de zomerstop en volgend jaar weer ouderwets knallen!
Denis:
Een ‘vlammend’ schot in de
benen, de techniek maar ook de luiheid van een echte Zuid Amerikaan, rennen is
namelijk niet zijn specialiteit. Muchos gracias mi amigo.
Jordy & Jay:
Zoons van onze Roy, wellicht
een idee om de subsidie over te hevelen van Roy naar Jordy & Jay. Kunnen we
nog jaren plezier aan beleven.
Dan de supporters:
Een speciaal bedankje voor de volgende supporters die toch
door weer en wind de liefde tonen voor Tongelre 5.
Hans:
Niet alleen supporter maar ook scheidrechter, sommige teams hebben het geluk
dat ze een thuisfluiter hebben. Wij zijn
een van die teams. Jammer dat we er geen gebruik van hebben gemaakt. Hans
bedankt!
Robert:
Interim speler, aanvoerder, leider, coach. Hier hoeven wij niet lang over
na te denken. Volgende seizoen gewoon vast leider van dit enorm getalenteerde
team?!
Jan:
Onze 12e man. Al jaren vaste prik op de zondagochtend langs het
veld om Tongelre 5 aan te moedigen, kijkend naar zijn zoon die de vreemdste
capriolen uithaalt onder de lat. Winnen doen wij al lang niet meer, maar wij
voelen wel degelijk de waardering. Bier voor Jan!
Johan:
Een uitzonderlijk seizoen voor die club uit Amsterdam (Word gaf een error
bij de naam, helaas), een kampioenschap, het behalen van de halve finale CL,
oogstrelend voetbal, dit alles was bijzaak. Zijn support voor zijn grote liefde
Tongelre 5 was iedere week voelbaar aanwezig.
Esmee:
De enige spelersvrouw die met regelmaat haar mindere wederhelft heeft
aangemoedigd wanneer hij weer de ene naar de andere bal de zijlijn over jaagde.
Alle andere vrouwen worden tactisch naar de nagel studio gestuurd op de zondag ochtend
zodat ze ons gepruts niet hoeven te zien. Maar goed, liefde maakt blind zeggen
ze ook wel eens.
Alle overige supporters en natuurlijk ook de gastspelers
bedankt. Zonder jullie hadden wij dit resultaat niet behaald.
Bier, bier en nog eens bier, schaaltje bitterbal ken ook geen kwaad!







